Երբ ասում եմ ներվերս չի հերիքում, ուրեմն ալարում եմ նյարդայնանալ:Երբ ասում եմ , ոնց եմ ներվայնանում, ուրեմն սկսում եմ ներվայնանալ:Երբ ասում եմ ներվայնացա, ուրեմն դա նյարդայնանալուս գերագույն աստիճանն է:Երբ միտումնավոր ներվայնացնում են, ասում եմ”`էհ, չեղավ արդեն”:Եթե բարձր ձայնն է նյարդայնացնում, տրամադրությունս ընկնում է ու պետք է միջավայրը փոխեմ, որ շուտ վերականգնվի:Եթե ներվայնացնում են ձեռքերս դողալու աստիճան ու սրտիս դմդմփոցի, ձայնս բարձրանում է, համբերությունս չի բեղմնավորվում գիտակցականիս հետ, այլ լքում է էությունս, որը շատ վատ է և հակացուցված ինձ պես խաղաղասեր անձնավորությանը:Արցունքներս պատրաստ են….
Հ.Գ.Ապրենք ներդաշնակ, չնընկեք այսպիսի տարաբնույթ նյարդային պոռթկումների մեջ…
Թաքնված անկյուն... 