15. Ինտերնետի հետ կապված պատմություն

2010թ. հոկտեմբերյան մի օր, ֆեյսբուքում հաղորդագրություն ստացա ոմն Vanashen-man Malabadi-ից, որի նամակի բովանդակությունը ընդամենը 2 նախադասություն էր` “բարև, ջան, դու Վանաշենցի ես?”Մտածեցի, երևի մի  կորած-մոլորած սփյուռքահայ Վանաշենցին է և  ուզում է ֆեյսբուքում կարոտախտի թեմայով ծավալվել, ու առանց երկմտելու պատասխանեցի` այո:Սա անմիջապես ոգևորված ընկերության խնդրանք ուղարկեց ու չալարեց` միանգամից չաթը բաց անել:Ես էլ այդ պահին ինձ գցեցի նրա  պրոֆիլ, հասկանալու` ծանոթ է,  թե`  ոչ: Ի զարմանս  ինձ, բնակավայրը լրացրած էր-Անթալյա:Մի պահ վարանեցի…շարունակել?….
 Բայց արդեն հասցրել էի պատասխանել նրա մի զույգ հարցին:Հարցրեցի,  թե ինքը ով է, պատասխանեց, որ իրենք “քոչել” են հոր մահանալուց հետո և հիմա ապրում են Անթալիայում: Հասկացա, որ քրդեր են, նրանք էին “քոչում”……
Բայզոն գրում էր խոսակցական հայերենով, լրիվ հասկանալի ու ամեն նախադասության հետ հուզվում:Մի քանի մեծահասակներից հետաքրքրվեց, որոնց մեջ նաև տատիկս էր, և խնդրեց իր կողմից համբուրել նրա ձեռքերը, որովհետև իր հոր մահանալուց հետո տատիկս  շատ է օգնել իր մորը….
Ինձանից մեծ էր 7 տարով,  այստեղից գնացել էր 13 տարեկան հասակում, բայց բոլոր դասարանցիներին, ուսուցիչներին հիշում էր անուն-ազգանունով, նույնիսկ` ընտանիքներով….
 Զարմանալի էր, թե ինչպես  չէր մոռացել հայերենը:Համեստաբար ասաց, որ  շատ ընթերացասեր և սովորող աշակերտ է եղել:Համոզիչ լինելու համար խնդրեց հարցնել իր նախկին ուսուցիչներից :Ճ:Ճ
Հարցրեցի, իսկ ինչպես է մինչև հիմա հիշում հայերենը, ասաց` չէր կարող մոռանալ, որովհետև երբևէ Գառնիի ջուր է խմել…..Ապշեցիիի…… Նրա հայասիրական զգացմունքները ցնցող էին:Լինելով քուրդ` նա ավելի հայասեր ու հայրենասեր էր, քան մեր գյուղից գնացած ցանկացած “սփյուռքահայ”….
 Պատմեց իր ընտանիքից, մորից, եղբորից, որը մահացել էր թուրքերի հետ ընդհարման ժամանակ…..
Հարցրեցի, արդյոք ապահով է ապրել այնտեղ:Ասաց, որ հիմա փոխվել է ամեն ինչ ու դարձել ավելի  թափանցիկ, ոչ ոք իրենց ոչինչ չի կարող անել…..
 Հետո հետաքրքրվեց համարյա բոլոր համադասարանցիներով, ասաց, որ կուզենար իր  ամենամոտ ընկերոջ հետ կապ հաստատել, բայց չի կարողանում  գտնել նրան ոչ մի տեղ:Քիչ անց  կազմակերպեցի նրանց զրույցը  skype-ի միջոցով….
 Հետո իմացա, որ ամբողջ զրույցի ընթացքում  հուզվել էր, բայց  և այնպես շատ ուրախացել էր մանկության հիշողությունների գիրկն ընկնելիս…..